Η μόδα των νυφικών της δεκαετίας του '20 του προηγούμενου αιώνα επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από το τότε δημοφιλές στιλ flappers. Αυτές οι γυναίκες αγαπούσαν την ελευθερία, αψηφούσαν και κατέκριναν τις κοινωνικά αποδεκτές συμπεριφορές, κάπνιζαν, χόρευαν, ψήφιζαν, είχαν τα μαλλιά τους κοντά και τον ποδόγυρό τους ψηλότερα από το συνηθισμένο ενώ ταυτόχρονα αμφισβητούσαν τις συντηρητικές γυναίκες που μεγάλωσαν στη βικτοριανή εποχή.

Θεωρούνταν προκλητικές αφού έκαναν πράγματα «ανεπίτρεπτα» για τα ήθη της εποχής, όπως να χορεύουν μέχρι το πρωί σε μπαρ και να ακούν τζαζ.

Οπότε η εξέλιξη στη μόδα του νυφικού εκείνη την εποχή ήταν μεγάλη. Πολλές νύφες επέλεγαν λευκά νυφικά με βαθύ ντεκολτέ, ίσια γραμμή και, κατά κανόνα, χαμηλή και φαρδιά μέση. Φυσικά, δεν ξεχνούσαν το καπέλο και το πέπλο με δαντέλα που κάλυπτε τους ανοιχτούς ώμους.

Ωστόσο, την επόμενη δεκαετία, οι γυναίκες δεν είχαν τόσες πολλές επιλογές στα φορέματα λόγω οικονομικών συνθηκών και οι νύφες συχνά μεταποιούσαν παλαιότερα φορέματα, ή επέλεγαν να αγοράσουν κάτι με λιγότερες λεπτομέρειες, ώστε να μπορέσουν να του αλλάξουν χρώμα αργότερα για να το φορέσουν και σε άλλες περιστάσεις. Τότε τα περισσότερα φορέματα ήταν κλειστά με μακριά μανίκια.

Με ένα τέτοιο φόρεμα παντρεύτηκε το 1935 η πριγκίπισσα Μαρία δε λας Μερθέδες των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών, τον Ινφάντε Δον Χουάν της Ισπανίας, Κόμη της Βαρκελώνης.

Εκείνη την εποχή, οι νύφες συχνά προτιμούσαν το μετάξι ή, σε περίπτωση που δεν είχαν τη δυνατότητα να διαλέξουν ένα τόσο ακριβό υλικό, στρέφονταν σε πιο προσιτές επιλογές, όπως, για παράδειγμα, στη βισκόζη.

Στη δεκαετία του '40 η μόδα δεν άλλαξε πολύ. Φυσικά, κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, αλλά και αργότερα, αρκετές νύφες δεν είχαν καν την ευκαιρία να επιλέξουν κάποιο στιλ. Οι γάμοι συχνά οργανώνονταν βιαστικά. Τα δε φορέματα συνήθως είχαν στρογγυλεμένους φουσκωτούς ώμους, στενή μέση και γέμιζαν προς τους γοφούς για να δημιουργηθεί ένα σχήμα κλεψύδρας.

Τον Νοέμβριο του 1947, η πριγκίπισσα Ελισάβετ, η μελλοντική βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου, παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Φίλιππο της Ελλάδας και της Δανίας. Παρά τα δύσκολα μεταπολεμικά χρόνια, όταν κυριολεκτικά έκαναν οικονομία για τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του βασιλικού γάμου, το πολυτελές φόρεμα της διαδόχου του θρόνου μπήκε στην ιστορία.

Ήταν δημιουργία του Νόρμαν Χάρτνελ, του κορυφαίου σχεδιαστή μόδας του βασιλείου. Ήταν εμπνευσμένο από τους πίνακες του Μποτιτσέλι, τα λουλούδια γιασεμιού και τα λευκά τριαντάφυλλα. Το νυφικό της Ελισάβετ ήταν στολισμένο με χιλιάδες χάντρες και μαργαριτάρια, και υπήρχε ένα λεπτό κέντημα σε μορφή σταχυών σιταριού και αστεριών. Το νυφικό της, μια εικόνα ελπίδας και αθωότητας, άγγιξε τις καρδιές όλων των βρετανίδων γυναικών, οι οποίες έστελναν τα κουπόνια τους για την παραλαβή τροφίμων, ώστε να μπορέσει η Ελισάβετ να ξεπληρώσει το φόρεμα.

Το 1950 οι νύφες επέλεγαν φορέματα τύπου μπαλαρίνας με κορσάζ, πλούσιες φούστες και ντεκολτέ. Έμοιαζαν με το φόρεμα της Σταχτοπούτας από το ομώνυμο παραμύθι.

Το 1950 η 18χρονη Ελίζαμπεθ Τέιλορ παντρεύτηκε τον γιο του ιδιοκτήτη μιας μεγάλης αλυσίδας ξενοδοχείων φορώντας ένα υπέροχο νυφικό σχεδιασμένο από την Έλεν Ρόουζ, τη διάσημη σχεδιάστρια του Χόλυγουντ. Παρά το γεγονός ότι αυτός ο γάμος διήρκεσε λιγότερο από έναν χρόνο, το νυφικό εξακολουθεί να περιλαμβάνεται στις λίστες με τα πιο διάσημα νυφικά.

Μεταξύ της Έλεν Ρόουζ, της Ελίζαμπεθ Τέιλορ και της Γκρέις Κέλι υπήρχαν δεσμοί φιλίας. Οι τρεις τους είχαν συνεργαστεί σε μερικές ταινίες. Το 1956, όταν η Γκρέις Κέλι παντρεύτηκε τον Πρίγκιπα Ρενιέ Γ' του Μονακό, η Έλεν είχε σχεδιάσει ένα κομψό φόρεμα για τη φίλη της με ψηλό λαιμό και μακριά δαντελωτά μανίκια, που εξακολουθεί να θεωρείται εντυπωσιακό και στις μέρες μας. Την πολυτελή γαμήλια τελετή παρακολούθησαν περισσότεροι από 30 εκατομμύρια τηλεθεατές.

Το νυφικό που φόρεσε η Ζακλίν Μπουβιέ Κένεντι στον γάμο της με τον Τζον Κένεντι το 1953 επίσης παρέμεινε στα αρχεία των σχεδιαστών μόδας. Η νύφη ήταν πανέμορφη με το ιβουάρ νυφικό με μεταξένιο ταφτά, σχεδιασμένο από τη Νεοϋορκέζα σχεδιάστρια Άννα Λόου. Στη μελλοντική πρώτη κυρία των ΗΠΑ δεν άρεσε πολύ το νυφικό της και το συνέκρινε με αμπαζούρ. Πολλές νύφες εκείνης της εποχής, αντίθετα, είχαν εμπνευστεί από το νυφικό φόρεμα της Τζάκι.

Τη δεκαετία του 1960, όταν η υποκουλτούρα των χίπηδων βρισκόταν στο αποκορύφωμα της δημοτικότητας μεταξύ των νέων, οι φούστες στα νυφικά έγιναν πιο κοντές, η περίμετρος της μέσης αυξήθηκε και πάλι, και οι γυναίκες άρχισαν να επιλέγουν ξανά φαρδιά φορέματα. Οι νύφες εκείνη την εποχή έφτιαχναν το χτένισμά τους με κότσο και πλούσιο όγκο, όπως η Σουηδή ηθοποιός Μπριτ Έκλαντ όταν παντρεύτηκε τον επίσης ηθοποιό Πίτερ Σέλερς. Αντί για πέπλα, προτιμούσαν καπέλα με φαρδιά χείλη, όπως η Γιόκο Όνο ή η Αγγλίδα ηθοποιός Αμάντα Μπάρι που παντρεύτηκε φορώντας ένα λευκό κοστούμι και ένα καπέλο.

Η δεκαετία του 1970 υποστήριζε την ατομικότητα, και οι γυναίκες σχεδίαζαν οι ίδιες τα φορέματά τους με τη βοήθεια της μητέρας τους ή της μοδίστρας. Διατηρώντας το μποέμ στιλ, τα μαλλιά ήταν μακριά και το μαυρισμένο δέρμα το must της εποχής – θύμιζε πολύ τις ενδυματολογικές τάσεις των χίπηδων. Οι νύφες για να επιλέξουν ένα νυφικό φόρεμα, πρώτα σκέφτονταν την άνεση και μετά την ομορφιά. Μπορούσαν να συνδυάζουν διάφορα στιλ και να τονίζουν τη σεξουαλικότητά τους.

Τον Μάιο του 1971 έγινε η τελετή του γάμου του θρύλου της ροκ και διάσημου επαναστάτη Μικ Τζάγκερ και της ηθοποιού και ακτιβίστριας από τη Νικαράγουα, Μπιάνκα.

Η νύφη εμφανίστηκε στην τελετή με ένα τολμηρό κοστούμι σχεδιασμένο από τον κορυφαίο Γάλλο σχεδιαστή Υβ Σεν Λοράν, αποτελούμενο από ένα σακάκι με βαθύ ντεκολτέ, μέσα από το οποίο δεν φορούσε τίποτα, και μια φούστα. Ένα λευκό καπέλο με ένα κομψό πέπλο ολοκλήρωσαν την εμφάνισή της.

Δεν φαίνεται στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, αλλά είναι γνωστό ότι τα νύχια της Μπιάνκας είχαν έντονο κόκκινο χρώμα, αντίθετα με το συνηθισμένο γαλλικό μανικιούρ.

Τα συντηρητικά φορέματα με στενή μέση, φουντωτά μανίκια και φούστα που συνδυάζονταν με ογκώδεις ανθοδέσμες έγιναν δημοφιλή τη δεκαετία του 1980.

Ένα από τα πιο ξεχωριστά νυφικά στην ιστορία μόδας αυτής της εποχής ανήκει στην Νταϊάνα, πριγκίπισσα της Ουαλίας. Το 1981 ο γάμος της με τον πρίγκιπα Κάρολο ονομάστηκε ο «γάμος του αιώνα», και όχι άδικα, για το περίτεχνο φόρεμά της, με τα τεράστια μανίκια και μία ουρά επτάμισι μέτρων. Το φόρεμά της, που δημιουργήθηκε από τους σχεδιαστές Δαβίδ και Ελισάβετ Εμμανουέλε, εξακολουθεί να είναι ένα από τα πιο διάσημα στον κόσμο.

Και ενώ ορισμένοι κριτικοί το θεωρούν γελοίο και υπερβολικά θεατρικό, στις αρχές της δεκαετίας του 1980 είχε σημειώσει τεράστια επιτυχία.

Τη δεκαετία του 1990 οι γυναίκες άφησαν στην άκρη τα επιδεικτικά σχέδια της δεκαετίας του 1980 και στράφηκαν στον μινιμαλιστικό σχεδιασμό. Τα συντηρητικά φορέματα αντικαταστάθηκαν σύντομα με πιο μοντέρνες δημιουργίες. Πλέον οι νύφες επέλεγαν μινιμαλιστικά, ίσια φορέματα με ανοιχτή λαιμόκοψη, σχεδόν χωρίς κεντήματα και δαντέλες. Ωστόσο, ορισμένες, όπως η τραγουδίστρια Μαράια Κάρεϊ, επέλεγαν το κλασικό στιλ και παρουσιάζονταν στον γάμο τους ως πριγκίπισσες με πολυτελή νυφικό, μακρύ πέπλο και τιάρα.

Έως τη δεκαετία του 2000, η μόδα, συμπεριλαμβανομένης της μόδας του γάμου, έγινε ακόμη πιο διαφορετική. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στη Βέρα Γουάνγκ, μια επαναστάτρια στον κόσμο της μόδας του γάμου.

Η Γουάνγκ διακρίνεται για τον τρόπο που προσεγγίζει την εκάστοτε νύφη. Η σχεδιάστρια πάντα προσπαθούσε να μεταφέρει τα συναισθήματα των σύγχρονων γυναικών. Ως εκ τούτου, στις συλλογές της υπάρχουν κλασικά λευκά φορέματα, καθώς και τουαλέτες εμπνευσμένες από γοτθικές, μπαρόκ και άλλων στιλ διαφορετικών εποχών.

Τα φώτα της δημοσιότητας είχε κλέψει το 1999 το κομψό πανέμορφο νυφικό της Βικτόριας Μπέκαμ, το οποίο έχει συμπεριληφθεί επίσημα στα 10 καλύτερα νυφικά της εποχής μας. Η Βικτόρια είχε φορέσει ένα φόρεμα σε σαμπανί χρώμα με ουρά έξι μέτρων σχεδιασμένο από τη Βέρα Γουάνγκ.

Κάπως έτσι φτάνουμε στη δεκαετία του 2010 όταν στη μόδα επέστρεψαν τα μανίκια. Το πιο εντυπωσιακό φόρεμα αυτής της δεκαετίας είναι αναμφίβολα το νυφικό της Κέιτ Μίντλετον στον βασιλικό γάμο με τον πρίγκιπα Γουίλιαμ το 2011. Το νυφικό της, που ήταν μια μοναδική δημιουργία της Σάρα Μπάρτον του οίκου μόδας AlexanderMcQueen, με ένα ντεκολτέ σε V μορφή πάνω στη λεπτή δαντέλα και ένα απίστευτα μακρύ πέπλο διακρίνεται για την εξαιρετική κομψότητά του.

Οι μέλλουσες νύφες λάτρεψαν την κλασική σιλουέτα και τα μανίκια με δαντέλα, οπότε κάποιες αλυσίδες καταστημάτων δημιούργησαν μια προσιτή έκδοση του φορέματος.

Η δεκαετία του 2010 χαρακτηρίζεται επίσης από το γεγονός ότι το χάσμα μεταξύ της καθημερινής και της γαμήλιας μόδας έχει αρχίσει να μειώνεται. Οι νύφες τείνουν να ενδιαφέρονται περισσότερο για το πώς θα τονίσουν την προσωπικότητά τους. Επομένως, το να παντρευτεί κάποια με γυμνή κοιλιά, όπως η Ινδή ηθοποιός Πριγιάνκα Τσόπρα, ή με κοντό σορτς πλέον έχει γίνει επίκαιρο και, το πιο σημαντικό, κομψό και όμορφο.